Informatie: alles op z’n plek

Een kind legt kleurpotloden op regenboog-volgorde in een doos.
In de keuken hangen de messen tegen een magneetstrip, de meest gebruikte vooraan.
Als alles op z’n plek ligt, is het toegankelijk. Klaar voor gebruik. Dat werkt ook zo voor kennis.

Ik kreeg laatst van een organisatie 4 pagina’s vol kopij doorgestuurd. Van het rauwe soort. Waren het spullen, dan was het een volledige inboedel. Weetjes, feiten en getallen uit allerlei bronnen achter elkaar geplakt in Word. Een infographic moest het worden. ‘Klaas, kijk jij er eens naar, we komen er niet uit’, klonk het telefoontje.

De kast bepaalt wat er past
Ik zie al snel ergens orde in, zo ook hier. Ik zag twee tijdlijnen. Deze vorm dreef daarna de opruim-actie aan. Experts zien o’n nieuwe configuratie van informatie niet snel. Die zien de ordening die ze geleerd hebben, zoals die hoort. Om echt te kunnen opruimen moet je net als Marie Kondo van buiten komen, boven de vakgebieden staan, en niet bang zijn om in te grijpen. Het leuke is, als de vorm goed is gekozen, blijft er weinig info over die niet ergens past. Ook lijkt informatie die niet wordt ondergebracht in de gekozen vorm, er meteen niet meer bij te horen. “Alles past in de la, behalve die rare lange soeplepel”. Gebruiken we die nog wel?

Opruimen voor iedereen
Een verschil met opruimen is dat je informatie niet voor jezelf ordent. Zelf vind je één rommel-la niet erg. Dit doe je voor de lezer, voor iedereen. Die moet zijn of haar weg vinden. De vorm moet daarom herkenbaar zijn, anders kan het publiek de informatie niet doorzoeken. Een begrijpelijke visuele vorm én de helderste informatie, daar kan je publiek wat mee.

Eindproduct
In dit specifieke geval heb ik een schets aangeleverd, waar de opdrachtgeefster haar vormgever mee kon aansturen. Het is een framework dat je met elke hoeveelheid content, met verschillende mate van detaillering kunt uitvoeren. Ook zou de tijdlijn als storyboard van een animatie of video kunnen dienen.