Het geplastificeerde A4-tje

Bij bewegwijzeringsklussen is er eenmalig budget voor een vrij beperkte signing met vaste informatie. Met een onbedoeld komische bijwerking: het geplastificeerde A4tje.

De ontwerpers en bordenmensen zijn koud de deur uit of daar is de eerste wijziging al: de toiletten op de begane grond worden aangepast. De baliemedewerker opent Word, typt ‘wc wordt verbouwd, gebruik de wc op +1’ en drukt op print. Het A4-tje gaat in een plastic hoesje en wordt met tape op de glazen toegangsdeur geplakt.

Charmant en herkenbaar.

Bewegwijzeringsproducenten zeggen dan: neem schermen, met een beheersysteem, waar je dan even je boodschap in typt. Moet je wel weten hoe dat werkt, en er moet een scherm naast de wc’s hangen. Geen digitaal systeem? De producent zal met alle liefde elke week langskomen om een bordje te wijzigen.

Wat gaat hier mis?

De ontwerpopgave is niet ‘ontwerp een bord of scherm en laat het maken’.

De opgave is ‘hoe kan een bedrijf een prettige werkomgeving maken voor medewerkers en gasten’.

Niet zomaar bezoekers, nee, professionals. Veeleisende professionals.

Zou het niet mooi zijn als een baliemedewerker of ‘facility manager’ (de sleutelbos) die gastvrijheid kan bieden, zonder dure mensen te hoeven bellen? Beter een geïmproviseerd bord dan een onjuist bord. En een heel duur onjuist bord is het allerergste. Dat kun je voorkomen door bewegwijzering te zien als een onderdeel van een plan dat ten doel heeft de bezoeker te vertellen dat dit een fijne plek is.

Een specifiek geval is het bedrijfsrestaurant van een multinational. De bezoekers zijn hoogopgeleid personeel, dat zomaar ergens anders zou kunnen gaan werken. De informatie is heel variabel: wisselende gerechten, wisselende prijzen, de bediening van de magnetron. En een sapcentrifuge waar je zelf je groentesap in kunt maken.

“Bietensap graag in DIT apparaat”

Hieronder een ontwerp dat we maakten voor Liberty Global International, hun campus op Schiphol-Rijk. Ik maakte als concept- en informatie-ontwerper deel uit van een team, aangedreven door de man die wilde dat de dure, hoogopgeleide, internationale medewerkers het naar hun zin zouden hebben. Zodat ze blijven. De kosten van de hele operatie zijn een fractie van de kosten die gemoeid zouden zijn met het werven van nieuw personeel.

Benieuwd of ik uw team aan expertise kan helpen? Ik kom graag langs met een korte presentatie. Stuur me een bericht of bel me even.

De architecten (Concern) hebben een strakke en behoorlijk tijdloze omgeving ontworpen. Explanation Design en Goed Zoet werden gevraagd om een grafische laag aan te brengen, een stijl die sfeer geeft. De informatievoorziening stamt daarvan af. 

De kleur van ingrediënten die de koks gebruiken om heerlijk eten te maken, zijn door Goed Zoet uitgezocht en dienen als basis voor de stijl van wandbeeld, letters en borden. Hier wordt iedereen heel blij van. Ook de grote baas, als hij op bezoek komt.

Het wekelijkse menu staat op een groot digitaal scherm. Een narrowcastingsysteem kost een jaar of twee, dus bij de opening van het restaurant vertoonde het scherm een powerpoint dia. Zo gek nog niet: het personeel kan er zelf in typen. (het narrowcastingsysteem is er nog altijd niet)

Op het glas van de sneezebars kun je met witte stift in kaders schrijven. 

De kleuren van het eten komen terug in de styling van ‘nissen’, per seizoen verwisselbaar. Of niet, als iedereen het mooi vindt.

De naam is bijna versiering. Het ontwerp overbrugt de kloof tussen dorre functionaliteit van bebording en de esthetiek van de bedrijfshuisstijl.

Stom bordje he? Maar wel een signaal aan de werknemers: voer gerust informeel overleg na het eten op een fijne plek.

Er is een flinke set perspex displays, met een gekleurde achtergrond, waarop personeel met stift kan schrijven. 

De prijskaartjes van de koelvakken zijn nog dommer: je kleurt met een stift tot je de juiste cijfers hebt. Als je dit gaat vormgeven ben je ver van huis. Dit werkt.

Klein puntje van aandacht: u kunt mij het beste al inschakelen als uw bezoekers-omgeving zich in deze fase bevindt 😉